പുറത്ത്, വെയിലിൻ കുട ചൂടി
ആകാശം മുത്തുകൾ പൊഴിക്കുന്നു.
പല ഭാവങ്ങളിൽ
മൃദുവായി,
ഇടയ്ക്കൊന്ന് നിർത്തി,
ആർത്തലച്ചെത്തുന്നു വീണ്ടും..
ഇടവേളകളിലെപ്പൊഴോ വെയിൽ നാളങ്ങൾ
വർണ്ണക്കുട നിവർത്തുന്നു..
അകത്ത് പെയ്യുന്ന മഴയ്ക്കൊറ്റ ഭാവം,
ഇരുളിന്റെ ഒറ്റ-നിറമില്ലായ്മ..
അകക്കാഴ്ചകളിൽ ഉടക്കിപ്പോയ
നിന്നെ, വലിച്ച് പുറത്തിടാൻ,
ഈ വർണ്ണകാഴ്ചയൊന്ന് കാണിക്കാൻ
ഞാനെന്ത് ചെയ്യേണ്ടൂ!!
ആകാശം മുത്തുകൾ പൊഴിക്കുന്നു.
പല ഭാവങ്ങളിൽ
മൃദുവായി,
ഇടയ്ക്കൊന്ന് നിർത്തി,
ആർത്തലച്ചെത്തുന്നു വീണ്ടും..
ഇടവേളകളിലെപ്പൊഴോ വെയിൽ നാളങ്ങൾ
വർണ്ണക്കുട നിവർത്തുന്നു..
അകത്ത് പെയ്യുന്ന മഴയ്ക്കൊറ്റ ഭാവം,
ഇരുളിന്റെ ഒറ്റ-നിറമില്ലായ്മ..
അകക്കാഴ്ചകളിൽ ഉടക്കിപ്പോയ
നിന്നെ, വലിച്ച് പുറത്തിടാൻ,
ഈ വർണ്ണകാഴ്ചയൊന്ന് കാണിക്കാൻ
ഞാനെന്ത് ചെയ്യേണ്ടൂ!!
പുതിയൊരു തുടക്കം മഴവില്ലിലൂടെ തന്നെയാവാം അല്ലെ, വർണ്ണങ്ങളിലൂടെ..
ReplyDeleteനിർത്തിയല്ലോ, താങ്ക്സ് ന്നു പറയാൻ വന്നപ്പോഴേക്കും അക്ഷരക്കൂട്ടങ്ങളാൽ മഴവില്ലിന്റെ വർണ്ണക്കുട നിവർത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു... സുചന്ദ് നന്നാവുന്ന് തോന്നുന്നില്ലാ..
ReplyDeletekrish
kollam
ReplyDelete:)
നന്നാവരുതെന്നല്ലെ ക്രിഷ് :)
ReplyDeleteതാങ്ക്സ് ആദർശ!!
അകത്തു നിന്നു പുറത്തേക്ക് നോക്കി മാരിവില്ലിന്റെ ചാരുത വീണ്ടും കാണുന്നു അല്ലേ, നന്നായി.
ReplyDeleteഇതിനു തൊട്ടു മുന്നിലത്തെ എഴുത്തിൽ നിന്ന് മഴവില്ലിൻ നിറങ്ങൾ കണ്ട് കൊണ്ടൊരു റിസ്റ്റാർട്ട്.. താങ്ക്സ് ശ്രീ മാഷെ..
ReplyDelete